کنترل کیفیت مواد غذایی

آشنایی با کابل شبکه

برای اتصال دو یا چند رایانه یا دستگاه های به کار رفته در نت، از کابل شبکه استفاده می شود. به طور کلی سه نوع کابل شبکه وجود دارد:

• کواکسیال

•  جفتی پیچ خورده

•  فیبر نوری
   

کابل های کواکسیال

 در ابتدابه عنوان کابل شبکه توسعه نیافته بودند. این کابل ها برای مصارف عمومی ساخته شده اند. این کابل ها حتی قبل از به وجود آمدن شبکه ها در حال استفاده بودند. در آغاز شبکه ها، هنگامی که هیچ کابلیمختص شبکه ها در دسترس نبود، مسئولین شبکه شروع به استفاده از سیم و کابل کواکسیال کردند.به دلیل پایین بودن هزینه و دوام طولانی، از کابل های کواکسیال نزدیک به دو دهه در شبکه ها استفاده می شد. کابل های کواکسیال دیگر برای ساختن هر نوع شبکه رایانه ای مورد استفاده قرار نمی گیرند.

مشخصات کابلهای کواکسیال

کابل شبکه کواکسیال در طی این سالها، بر اساس چندین عامل مانند ضخامت غلاف ، فلز رسانا و مواد مورد استفاده در عایق ، صدها مشخصه برای تعیین مشخصات کابلهای خانواده کواکسیال ایجاد شده است.

از این مشخصات، فقط تعداد کمی در شبکه های کامپیوتری استفاده شده است.

 

 کابل های جفت پیچ خورده

کابل شبکه جفت پیچ خورده در درجه اول برای شبکه های کامپیوتری توسعه داده شد. این کابل به کابل اترنت نیز معروف است. تقریباً تمام شبکه های کامپیوتری LAN مدرن از این کابل استفاده می کنند.این سیم و کابلاز جفت سیم های مسی عایق بندی شده با رنگ های مختلف تشکیل شده است. هر دو سیم به دور هم پیچیده شده اند تا جفت شوند. معمولاً چهار جفت وجود دارد. هر جفت یک رنگ اصلی و یک سیم رنگی دارد. رنگ های اصلیشامل آبی ، قهوه ای ، سبز و نارنجی است. بر اساس سبک جفت شدن سیم ها در غلاف پلاستیکی ، دو نوع کابل جفت پیچ خورده وجود دارد: UTP وSTP

در نوع UTP همه جفت ها در یک غلاف پلاستیکی تک پیچیده شده اند.

در کابل شبکهSTP   هر جفت با یک محافظ فلزی اضافی پیچیده شده و سپس همه آن ها در یک غلاف پلاستیکی بیرونی قرار گرفته اند.

شباهت ها و تفاوت های بین کابل های STP و UTP

• هر دو STP و UTP می توانند داده ها را با سرعت 10Mbps ، 100Mbps ،  1Gbps و 10Gbps  انتقال دهند.

 • از آنجا که کابل STP حاوی مواد بیشتری است ، از کابل UTP گرانتر است.

 • هر دو کابل از اتصالات ماژولار RJ-45 استفاده می کنند.

•  کابلSTP نسبت به کابل UTP مقاومت بیشتری در برابر سر و صدا و EMI ایجاد می کند.

• حداکثر طول ارتباط برای هر دو کابل 100 متر یا 328 فوت است.

• هر دو کابل می توانند حداکثر 1024 گره را در هر بخش جای دهند.

 

کابل فیبر نوری

این کابل شبکه از هسته ، روکش فلزی ، بافر و روکش بیرونی ( جاکت) تشکیل شده است. هسته از رشته های نازک شیشه یا پلاستیک ساخته شده است که می تواند داده ها را در مسافت های طولانی حمل کند. هسته در روکش پیچیده می شود. روکش در بافر پیچیده می شود و بافر در روکش بیرونی پیچیده می شود.

• هسته سیگنال های داده رابا ماهیت  نوری حمل می کند.

• روکش فلزی بازتاب نور به هسته است.

• بافر از انکسار نور محافظت می کند.

• ژاکت کابل را از آسیب فیزیکی محافظت می کند.

کابل شبکه فیبر نوری کاملاً از EMI و RFI مصون است. این کابل می تواند داده ها را با مسافت طولانی و با بالاترین سرعت انتقال دهد. این کابل می تواند داده ها را تا 40 کیلومتر با سرعت 100Gbps انتقال دهد.

فیبر نوری از نور برای ارسال داده استفاده می کند. براساس تعداد پرتوهای نور در یک زمان معین ، دو نوع کابل فیبر نوری وجود دارد SMF و MMF

 

کابل نوری SMF (تک حالت)

این کابل شبکه فقط یک پرتو نور دارد. این روش قابل اطمینان تر است و از پهنای باند بسیار بالاتر و مسافت های طولانی تر از کابل MMF پشتیبانی می کند. این کابل به عنوان منبع نور از لیزر استفاده می کند و طول موج نوری از 1300 یا 1550 نانومتر را انتقال می دهد.

 

کابل نوری MMF(فیبر چند حالته)

این کابل دارای چندین پرتو نور است. به دلیل پرتوهای متعدد ، این کابل داده بسیار بیشتری نسبت به کابل SMF حمل می کند. این کابل در مسافت های کمتری استفاده می شود. این کابل از یک LED به عنوان منبع نور استفاده نموده و طول موج نوری 850 یا 1300 نانومتر را انتقال می دهد.

 

 

کاربرد کابل شبکه و انواع مختلف کابل کشی شبکه

 

در فرایند استفاده از کابل شبکه چهار نوع کابل کشی اجرایی می شود. کابل شبکه مانند واسطه ای عمل می کند که در یک شبکه از طریق آن اطلاعات از یک دستگاه به دستگاه دیگر حرکت می کنند. نوع کابل انتخاب شده برای شبکه به اندازه شبکه ، توپولوژی و روش طراحی آن بستگی دارد. انواع مختلف کابل های شبکه به عنوان ستون فقرات زیرساخت شبکه عمل می کنند.انتخاب نوع صحیح کابل کشی شبکه می تواند کارکردهای مختلف تجاری را تحت تأثیر قرار دهد زیرا طراحان شبکه از فن آوری های جدید استفاده می کنند. نوع کابل شبکه ای که در هر زیرساخت شبکه استفاده می شود یکی از حیاتی ترین جنبه های شبکه در صنایع مختلف است.

 

طرح های مختلف سیم کشی UTP عبارتند از:

 ( CAT1 که برای سیم تلفن استفاده می شود

 ( CAT2 از حداکثر سرعت 4 مگابیت بر ثانیه پشتیبانی نموده و اغلب برای شبکه های token-ring استفاده می شود.

 CAT3 و( CAT4  هر دو در شبکه های Token Ring برای سرعت بیشتر در شبکه استفاده می شوند.

 سیم (CAT5 اکنون با طرح های CAT5e جایگزین شده است که مشخصات پیشرفته ای را برای آن فراهم می کند تا از سرعت حداکثر 1 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی کند.

 (CAT6 ازسرعت 1 Gbps برای طول تا 100 متر و 10 Gbps تا 55 متر پشتیبانی می کند.

  (CAT7 یک الگواز کابل های مسی است که می تواند سرعت 10  Gbps و طول تا 100 متر را پشتیبانی کند.

 

انواع پچ کورد و تأثیر آنها بر روی شبکه

 

پچ کورد یکی از قطعات اساسی هرشبکه کامپیوتری است. هدف آن متصل کردن دستگاه های مختلف در یک شبکه می باشد. پچ کورد شبکه یک کابل شبکه بین 50 سانتی متر تا 2 متر با دو سر سوکت با استاندارد RJ45  زده شده را گویند. پچ کوردها در رنگ های مختلف تولید می شوند تا به این روش از هم تمیز داده شوند.

کابل پچ همان طول کابل با اتصالات در انتهای آن است که برای اتصال دستگاه انتهایی به وسیله دیگری مانند منبع تغذیه استفاده می شود. یکی از رایج ترین موارد استفاده اتصال لپ تاپ ، دسک تاپ یا دستگاه انتهایی دیگر به پریز برق است.

 

به طور معمول ، کابل پچ یک کابل مسی است که در هر دو انتها دارای کانکتور RJ45 ، TERA یا GG45 است ، اگرچه نسخه های ترکیبی از آنتولید می شود که انواع مختلفی از کانکتورها در انتهای آنها وجود دارد.

همچنین ممکن است از کابل پچ برای اتصال پورت سوئیچ یا سرور به سیستم کابل کشی ساخت یافته استفاده شود. اگرچه استانداردهای جدید انجام این کار را توصیه نمی کنند ، اما گاهی اوقات از یک بند پچ برای اتصال مستقیم سرور به پورت سوئیچ استفاده می شود.